Feryat Şiiri - Rıdvan Köse

Önünde açılır sofralar
Hikmet meyve verir, hilim meyve verir.
Kökü göklere dek uzanır.
İlim meyve verir, akıl meyve verir
Tuba sensin ey insan!
Kalbindir senden bir ağaç çıkaran
Zakkum da sensin ey insan!
Ne solda ara meyveyi ne sağda ne de bağda.
Huzur arama boşuna dünyada
Cennet sensin, ey cennet dildesin.
Hışımla bakma cehenneme
Cehennem benliğindedir ta içindesin.
Kalp denen sazı kuran
Tellerine mızrapla vuran
Gül kokulu nağmeler duyuran
İçindeki oyuk ile birleşen
Feryatlara ah feryatlara fener,
Rahmanındır.
Dalgalara ninni söyleten
Kavgalara neşe söyleten
İmanındır
Ey insan dermanındır
Ey insan fermanındır!
Hulkun.