Sonra
Çok sonra özlemekti benimkisi
Özlemenin bu denli akşamüstü huysuzluğuyla
Alışmaya çalışmanın aptallığıydı belki de
Bizimkisi
Ömrümüz bitiyor,
Kısalan mevsimlerin yamacında.
Uzayan gök kuşağı renginde ise
Özlemlerimiz.
Soğuyor bedenlerimiz artık
Uzaklaşıyoruz gülüşlerimizden
Her şey mi
Evet her şey
Her şey karşılıklıdır bu hayatta
Karşılığın zıttı ama
Mesela sevdiğin kadar sevilmezsin asla
Sevmediğin zaman bulursun aradığını belki
Kar yağıyor toprak damlarımıza,
Penceremiz de buğulandı yine.
Har umutlar dolarken renksiz odamıza,
Bir çocuk bakıyordu gökyüzüne.
Gözleri kapalı, kolları açık,
Karlar düşüyor ellerine.
Yıldızlar gibi ölüp hala yaşayanlardanım ben
İçten içe çoktan ölmüş,
Uzaklardan ölmemiş gibi görünen
Mecnun gibi yaşayıp hala kayıplardayım ben
Sadece ekmek ve su ile hayatta,
Zamanın şiiri bu
Durmadan geriye akan zamanın
Kötü iken herşey, güzelleşmeye başladığı anların
Giderek iyiye akar günler,
Su içinden kan temizlenip berraklaşmaya başlar
Önce kuruduk ağaçlarda, sonra yere düştük tek tek bitene kadar.
Bitince ağaçları özledik ama, rüzgar sadece aldatmacaymış, yere düşene kadar.
Serin kış yağmurlarında sürüklendik bir süre,
Bok suyuna bulandık güneş çıktıktan sonra.
Yeni bir mevsimde umutlarımız yeşerip toprakta filizlenecek sandık lakin,
Toprak üzerimizi örtünce anladık, topraktan doğrulmak umudu, bir solucanın ağzına girene kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!