Büyülüdür sözlerim duymasını bilirsen,
Sözcüklerim tane tane seni tarif ediyor.
Her hecem ayrı ayrı yollarımı keserken,
Gönül sokaklarım hep sana çıkıyor.
Sen de bir gün beni aramak istersen,
Gökyüzünün sade serinliklerinde,
Hatırla kaybolduğun günleri,
İmkansız hayallerin içinde,
Nede mutluyduk çocuk.
Hiç bir yolun varmazdı,
Seninle kapattım ben aşk defterini
Kimseleri istemem bu hayatımda
Bak sende yıkıp gittin gönül hanemi
İsmim anılmasın artık adınla
Dilim söyledi diye affettim sanma
Zamanın ritmine kapıldığın için şuçlu değil,
Niçinler ile boğuştuğun için yorgunsun.
Sözcük kalabalığı doldurmuş etrafını,
Farkında olmadığın için hep suskunsun.
Dur diyene inat devam etmen gerekirken ,
Gözümde büyüttüm bilmeden seni ,
Bir tebessüme bile değmezmişsin,
Teşekkür ederim öğrettin bana,
Sevgime layık kul değilmişsin.
Geçti artık yıllar senden alacaklı,
Girdin kapımdan içeri sessizce,
Bir esinti gibi ömrümde,
Verdiğin huzur ederince,
Aşk acısını reva göremezsin.
Yalanlar sarmış koca çığlıkları,
Nefrete mağlup inanç sokakları,
Duyduk işte söyleme bu palavrayı,
Kendince galip hep dünya arsızları.
Kapılarda kul olan köle gönüller,
Helak oldu kavimler,
Sanmaki bundan beter.
İbretti halbuki,
Görülüp işitilenler.
Şahite ne hacet,
Aşkından sarhoş olan bir garibim sadece,
Senle olduğum gece bahar gelir gönlüme,
Bir ömrü harcayalım cenneti yaşayalım,
Bizi gören herkesin efsanesi olalım.
Gördüğüm günden beri dünyamın en güzeli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!