Yalanlar sarmış koca çığlıkları,
Nefrete mağlup inanç sokakları,
Duyduk işte söyleme bu palavrayı,
Kendince galip hep dünya arsızları.
Kapılarda kul olan köle gönüller,
Gönül demeye binlerce şahit isterler,
Azıcık derde merhamet dilenirler,
Böyle alışmış hep dünya arsızları.
Hesabım hep doğru sanırlar,
Şaştı mı apışıp kalırlar,
Bir melteme yenik düşer dağılırlar,
Sizin gibi çok gördük dünya arsızları.
Yüz kızarmaz ne söylesek,
Öyle görmüş atadan öğrenmez,
Pişkinlik var hamurunda değişmez,
Tanırız bunları hep dünya arsızları.
Dünya bir ömür sanma,
Bu dünya kendi malın sanma,
Nasıl olsa yanıma kâr sanma,
O gözlere çok toprak attık dünya arsızları.
Kayıt Tarihi : 5.6.2023 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!