Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

AYNALARIM

Dönüşüm yok arayışlarımın ardından
Salı verdiler kendilerini insafsızca çiğdemlere
Ölümün o soğuk küçük düşünde
Nisan yağmurları tüm bereketini yüklemişti rüzgârlara oysa

BANA GÜL

Annem ölürse
Ben çocuk ne yaparım
Ruhum daha çok küçük

BABAM

Babam meğer şimdi ölmüş
Bana haber vermeden kaldırmışlar
Sersefilim ardında
Kendimden geçtim

BAHAR

Neden çok canım yanıyor
Tek şahidim geceler
Bir türlü gelmez gözümün nuru cemreler

BANA SÖYLE

Zamanla oda düşüp ölüyor
Ah benim yol yordam bilmezim
Kim bilir kimler gelip geçti zihninde
Ya da ellerini tutup göğsünde büyüttüğün

BE GÜLÜM

Yaş elliye dayandı şimdiden
Çocuklar daha çok küçük
Bayramda gelmedi daha bu tarafa
Ne zaman ölürüm bilmiyorum

BEKLENEN YARINLAR

Yine hüzzam makamındayım
Gözyaşlarımın hayâlı ile

BEN


Bu günlerde yağmurlarım rengini değiştirdi
Her bir şeyin kolayına kaçıyorlar
Güneşin ipleri hala ellerimde

BEN HASTAYIM

Ben hastayım yanıma gel dedim beyazım
Ben hastayım üzerime gel bugün dedim
Bu akşam tüm geride bırakmışlarınla gel
Vaktim kalmadı

BENİM SEVGİLİ LOLAM

Güllerin açtı
Hasretin bir kördüğüm
Evlerden ırak ım
Ne zaman biter bu dilden düşmüşlük