Feride Ömür Şiirleri - Şair Feride Ömür

Birden girdin düşlerime
Bir daha çıkmaz oldun
Sevgiyi, muhabbeti, arzuyu
Bir tek sende buldum
Kokladıkça açıldım
Sevilmeyince soldum

Bir hastane odasındayım
Terk edilmiş, bir başıma
Dostlarım yok artık çevremde
Bir de sen!
Sen de yoksun...

Hep baş rollerde kaldın, adın hiç silinmedi
Sen iyiyken iyiydin, canlarda yöndün gönül
Ne yapsan ne etsen de, kıymetin bilinmedi
Uzun yıllar boyunca, kötüye zandın gönül.

Dost yüzüne bakıp ta, aldanmayasın sakın

Duyuyorum dostlardan

Biliyor musun

Sabreden olurmuş, mutlaka derviş
Sabrın sonu zaten, bir selametmiş
Gönül güzelliği, bize verilmiş
Yüce Rabbim sizde, sabredin dedi

Bekleyişisin yüreğimin
Tamamlanmamış senfonim
Yarım bırakılmış ömrümün
Tüm özlemlerisin

Yaşanmamışlıklarım

Sana veda etmek istedim
Senden ayrılırken
Durdum
Gözlerimde iki damla yaş
Dudaklarım titriyordu
Sustum

Gün geceye kavuşup

Bu gece
Sana veda ederken
Sanma ki
Arkandan ağlayacağım
Gururla yüzüne bakıp
Güleceğim kahkahalarla