Feride Ömür Şiirleri - Şair Feride Ömür

Binbir mevsim ötesinden,
Sevgi, ümit dolu,
Bakıyorsun gözlerime...

Aydınlanmış gibi düşlerin,
Bir kıpırdanış var yüreğinde,

Orada bir aile dramı yaşanıyordu
Hiç kimse o tarafa bakamıyordu
Herkes gözleri nemli
Çocuğun yakarışını dinliyordu

Bırakma anneciğim diyordu hıçkırarak

Dağlarda ırmak olur enginlere çağlarım

Yediğim ekmekte
Doyduğum aşta
Sen varsın
Ben bir yüce dağ isem
Sen tepemdeki karsın
İnanki birtanem

Yüreğim yüreğin olsun
Beni sevsin...
Yüreğin yüreğim olsun
Seni sevsin...

Sussun tüm sesler

Geçmişe baktığımda bir tek seni anarım
Masalsı sevdamızda unutmadığım ansın
Gözlerimde hayalin için için yanarım
Hala yüreğimdesin inan bendeki cansın

Her zaman eleleydik ayrılık olmaz derdik

Seninle dalacaktım, ummanda en derine
Gülerken acı verdin, bu gözler gülmedi dost
Bu can seni hep bildi, ana baba yerine
Güldürecekken vurdun, bu gözler gülmedi dost

Anladım ki dolmamış henüz çektiğim çilem

Yağmurların ıslattığı
Hazan mevsiminde
Bir eylül akşamındayım
Tüm sensizliğimle

Yalnızlık sinik akşama

Hani gitmeyecektin
Gittin
Ve...artık bittim

Ruhumu da götürdün giderken
Boş bir beden