Bu bir kutsal dava;
Bir çoğumuzun içindedir bu ateş,
Kiminde kor gibi, kiminde kül gibi.
Kiminin içinde hep yanar, imil imil.
"Külün içinde bir köz."
En güzel çağımızda hayallerimiz öldü.
Ne zaman uyanıp ta farkına varacağız.
Bir arada olmak mecburiyetinde iken
Hep birbirimize uzağız.
Dokunma demiştim yüreğime,
Tüm korkuların iz düşümü,
Büyük korkuların hipotenüsü,
Eski aşkların saklandığı adres,
Gizli sevdaların limanıdır yalnızlık.
Ailede, işte, apartmanda, mahallede,
Zaman: öylesine acımasız ki!
Geçtiği yerleri yakıp geçmiş.
Gelecekle ilgili ümitleri de bitirmiş.
Hakimi, savcısı olmuş hayatın.
Mahkum etmiş bizi böyle yaşamaya,
Kaybettiklerimiz, yaşayanlar, şehit anneleri ve anne adayları
Anneler! tüm güzel günler sizin olsun,
Dokuz ay on gün karnınızda taşıdınız,
Biz sizi bir gün sırtımızda taşıyamadık.
Sen acıktım diyen yavruna koşuşturken,
Herkes konuştu,
Şiirler sustu,
Anlatılacak o kadar şey varken,
Gürültüye gitti tüm kelimeler.
Heceler öksüz, kafiyeler gürültü,
İnsanlık akardı tüm çeşmeler,
Akşam olur koyun kuzular birbirine karışır.
Karlar erir, dereler coşar, nehirlere kavuşur.
Bayram gelir hasretler mutluluğa dönüşür.
Garip olur, anasız babasız yarsız olanlar.
Ayrılıklar, azaplar hepsi bir yerde,
Sessizlik çaresizlikmiş,
Çaresizlik korkaklıkmış,
Dün gece anladım bunu.
Birer birer dökülünce,
Ahmetler, Mehmetler,
hiç bir ses çıkmadı bizim mahalleden.
Biz bu dünyaya yaşamak için gelmedik.
İnançlarımız ve düşüncelerimiz için ölmeye geldik.
Herkesin sevdalarında "bir yer var" bildik.
Sevgi Kelebeği kısa ömürlü,
Kanatlarında hayatın tüm yükü,
Renk renk hayatlar kanatlarında
Sevgi taşır, umut taşır gönüllere,
Bu sene geç kaldın sevgi kelebeği,
Seni bekledik hasretle, özlemle.




-
Abdurrahman Çetin Ülger
Tüm YorumlarSayın Gildirlioğlu Bu şiir size ait olup olmadığını mesajla sordum ancak sonuç alamadım. Bu şiir gerçekte kime ait olduğunu yazarsanız sevinirim. Çünkü bu şiir sizin yaşınızdan da eski..