İster milyarder ol isterse meteliksiz
Yatın,katın,evlerin olsa da çok önemsiz
En sevdiklerin bile bu yolculukta sensiz
Tek başınasındır bu yolculukta…
Kalkış vakti geldimi bekletmezki kimseyi
Kayan bir yıldız gibisin,
Ben dilek dilemeden.
İçimde hissettiğim
Ama bana en uzak...
Yaklaştıkça kaybettiğim
Ama hep en sevdiğim.
Ben ölünce
Ayakta kalmalı bütün sevdiklerim,
Kenetlenmeli...
Dostlarım ardımdan güzel şeyler söylemeli.
Bütün hatalarım da benle toprağa gömülmeli.
Ben seni bilirim,
Düşünmezsin senden başka kimseyi
Bilmezsin menfaatsiz sevmeyi
Görünüşte bir iyilik meleği
Reklamsız,avantasız işin yok...
Annemsiz bir dünyayı almıyor aklım
Ömrümün her günü annemli benim
Uzakta da olsa o gül yanaklım
Kokusu kalbimde annemin benim.
Bir “anne” sözüyle nemlenir gözler
Fırtınadan kaçan serçe misali sığındığım
Gözümü sinende açtım,ilk sana sevdalandım
Senin sıcaklığına alışmışım bir kere
Seni nasıl unutur,sensiz nasıl yaşarım?
Anamsın,
Sen sevgisi en çıkarsız,en temiz olansın
Yiyip-içip yatıyorsun,
Haram-helal takmıyorsun
Namahremden kaçmıyorsun
Sen ne biçim müslümansın?
Farketmiyor ne yediğin
Sen insan değilsin bilmem ki nesin?
Aşağıdan aşağılık yerdesin!
Kanla yaşıyorsun,can peşindesin
Sen nasıl bir baba,nasıl bir eşsin?
Nasıl kıyar insan bir cana böyle
Birşeyler hep eksikti...Birşeyler hep kayıp...
Sen nasıl da yaşlandın,hiçbir şey yaşamayıp?
Çocukluğu atladın büyüdün adam oldun
Hiç çocuk olmamışken bir anda baba oldun...
Baba nedir bilmeden baba rolü oynadın
Şu hayat sahnesinde kısa bir film hayatın...
Tahta iskemlesinde mesai yapar
Zayıf bedeni kıvrılır her gün
Titrek ellerinde hep sigara
Boyuyor dünyayı sanki karaya.
Bilmem nerelidir,kimin nesidir
Belli ki hayatı iyi tanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!