Dualardan çekmiştim yüreğimi
Son yardım çığlıklarımdı benim
Duymayabilirdin,duydun…
Bana sen gereksin,
Hava gibi...Su gibi...
Kerpiçleşmiş ruhuma
Yokluğu paylaştık varlıkta küstük
Biz senle acıda bile gülmüştük...
Kara kara çalılar girdi araya
Sanki biz kurumuş
Sanki ölmüştük...
Saatlerce her gün araşırdık ya
Seni anlamıyorum
Üzdüğün için beni
Kızdığında böyle kolay kırabildiğin
Sabredemediğin için hatalarıma.
Çok sevdiğimi
Sevildiğini bildiğin halde...
Seni de bulurlar bir gün bir yerde
Ne masum bakışlarına bakarlar
Ne eşsiz güzelliğine...
İndirirler ölümcül darbeyi
Boşaltırlar içini
Kanatırlar...
Sen güzel çocuk,uyuyor musun,
Yoksa yine saklambaç mı oynuyorsun?
Süzülmüş bedenin,nede masumsun
Sıcacıksın yine,
Çünkü çocuksun...
Yok mu artık “ablacığım” demeler
Sen olmamalıydın veda eden
Haklıydın…Yürekliydin…Ahlaklıydın
Fırtınayı biçen onlar olmalıydı
Sen tatlı tatlı esen bir meltemde olmalıydın.
O gül yüzün,iyilik dileklerin,muhabbetin
Seni kaybetmiş gibiyim
Yanımdasın ama sanki değilsin
Konuştuğum,
Seyrettiğim,
Tuttuğum...
Başka kokular var sende
Böyle olmamalıydı
Tükenmemeliydi bütün iyi niyetler
Merhamet etmeler,
Hoş görmeler
Karşılıksız sevmeler...
Yazık ki tükettik tüm iyilik tohumlarını
Yaşamak zor bu şehirde
Anlaşılamamak,
Anlayamamak
Hep aykırı,yalnız,,gamlı…
Pırıl pırıl güneşe,
Özgür kuşlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!