Fatma Duman Aydın Şiirleri - Şair Fatma ...

Moğol askerlerinden
yağmalar gözlerine miras
ışıksızım
el fehmiyle
bir âmânın fafaladığı şûleden az
dokun şavkınla hadi ışı

Ebemkuşağının üstünden
Ebabil ile Babil'e uzansak
Kaf Dağı'ndan süzülüp
İrem Bağı'na varsak
Havva olup yesem elmayı
Adem'e gün doğar

Hakk şahidimdir
tek yaranımla muhabbetim olmuş
O kendini yâran saymazsa
kulun suçu yoğumuş

ey canan

Azgın zamanların gizli elleri
Namusun boynuna çöktü gördün mü
Kendi ilacını zehirden karıp
Hamuşun koynuna döktü gördün mü

Fatma Duman Aydın /Sözden Saza

Odun attın içimdeki ateşe
gün kararmaz gece ağarmazdı belki de
hazan derdine düş gelmiş
yaprakları yelkovana yenik
saatli maarif takviminin
sen sebep oldun bitişine

Zennenin topuk sesi
nalın sesine perde
sürüngen, omurgasız
bilumum çeşit- türde

gres yağı bulaşık

Bir sarmalda, üç boyutta,
geçmiş, gelecek ve andasın
tutuklusun, oyuncaksın, kölesin
içindesin akışın

öyle ise;

İstanbul'da bir meri
Köz tutuyor elleri
Sur dibinden Haliç'i
Dağlıyor dünden beri

Kuş dilinden şarkılar

TAŞLAMA -1
Yazık oldu it gönünden davula
Ne çalacak bundan gayri sahura
Mani düzüp köçek gibi kıvıra
Kul hakkıyla oruç tutan gavura

Ben "şimdi" yi yaşadım seninle
ıtır balım
yönümü yudum ötekilerden
ne seyrandır bana samanlık ne günüme gece
ne mutlanmış ne umutsuz ne sayrı
usturlabın ibresi aşk diyarı