Fatma Duman Aydın Şiirleri - Şair Fatma ...

Gülüşleri yarım
ne kadınlar bilirim ne adamlar
anahtarı üstünde unutulmuş
-zehir zemberek -
kapı tokmağından işlevsiz
gönüller çürüten

Eşeysiz üremiş polen dölleri
tek hücreli amipler
öglenalar
hangi bağda yetişmiş
türemiş bilinmez

RIHTIMIN KIYINDA
Ben;
Yağmurun içinde bir damla olsam
Yanağına düşsem inceden ince
Rıhtımın kıyında ben ve martılar
Açardık kanadı göksel sevince

Zahit terket karışma
Rintlerin gecesine
Bilmezsin, düşmedin ki
Sevdanın pençesine

Veya

Sabır tükendi anne
Ağır taş ol her yerde
Dedin dedin yoruldum
Ataş yanar döşümde

Tünelin bir ucu var

Kıpır kanat gönlüme
Dur demek ayıp saki
Hakikat çeşmesinden
İçip olalım baki

Turnam;

bugün aklım sana gitti
Hadi getir bana geri

Başımın eti beni doyurur
kolum, bacağım al senin olsun
ecinni tayfasından Karakoncolos
ısıra ısıra yedi...

sebepsizdi!

Yüzümde mutluluğun rengi var,
Satmışım malını dünyanın.
Ne sen geçersin aklımdan,
Ne de aşkımın dengi var...

Sen kimsin, o kim, şu kim?

ŞEHİDİM
Al bayrağın altında akan kanlar bizimdir
Akça hilal kandili yakan canlar bizimdir

Gök kubbenin yıldızı ışır o pak alında
Bıraksalar kıyama durur Hakk'ın salında