Sert bakışlarıyla üşütüp
Yumuşak yüreğiyle yorgan örten,
Görüntüsüyle başlarını taşa koydurup
Baba duygusuyla taşı yorgana çeviren
Abdulhamid amcam.
Ağlamaya alışmayısınız
Çünkü ben askere gidiyorum
Resimlerimi yırtabilirsiniz,
Beni unutmaya çalışmayısınız,
Anıları unutun,
Gülümde yok canımda
Yorulan kalbim yalnız
Ele batan dikende
Ömrümce gönlüm yalnız
Bir sultanım olmadı
Düştüysen çukura merdiveni bekle
Karanlıklar içinde içini bembeyaz yap ki
Melekler seni alsın.
Yamyamlara meze olma
Yamyamların cebine girmek için
Kaşlar karası gözlüm
Kalbimin aha tam şurasında
Nazik bir ağrı var
Zakkum gibi batar
İçinden de olsa kızma bana
Leylan asla olamam
Ne güzel başlamıştı
Seninle bu duygular
Yeniden doğmuş gibi
Hayata sarılmıştım
Aşkımızı isteme
Beyinler yıkana yıkana
Ne sabun kaldı,nede su.
Her ikisi olsa bile
Sabun kirli,su bozuk.
Yıkılırsam tam yıkılırım
Benimde altımdan kimse kalkamaz
Çünkü bu çınarın meyveleri
Ruhunuza yıkılır.
Çekilin millet başbakan geliyor
Başbakanın arkasında ordu duruyor
Ordunun yanında yiğit yürüyor
Askere de talibiz, dosta da
Biz buyuz iste
Acı geçmişi unuttum
Öbür dünyada gülerim
Daima yarına baktım
Elbet sonunda uçarım
Doğarken yumruk atmışım
harkuleda tebrık edıyorum