Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Gönlümde yükselen duygu banadır
Her söz sevdadan ve aşktan yanadır
Sanadır bu şiir bu söz sanadır
Benden cananıma candan öteye

Affet hata varsa eğer dilimde

Bırakmadı kader paslandırmadı
Başımı yastığa yaslandırmadı
Akıp giden yıllar uslandırmadı
Deli gönlüm hala bir çocuk gibi

Kapıldı önüne gelen sevdaya

Ondan başkasını anmazdı dilim
Ne Mecnundu ne Ferhattı halim
En kötü günümü arattı zalim
Beni dünlerime muhtaç eyledi

Bir alev ki yüreğimde yanarken

Nazlı ceylan gibi nasıl bakış ki
Gözlerinde görür gibiyim aşkı
Söyle de son bulsun gönlümde kuşku
Yıllardır beklenen benim de yeter

Konuşup benimle yar lehçesinde

Öyle sarhoş et ki yar aşkından hiç aymayım
Besbeter kahret beni yaşıyorum saymayım
Hayattan tat almayım şu ömrüme doymayım
Elin ağzına düşür bu sevdayı dile ser

Aşktan sevdadan yana payını almayanlar

Düşüp bir ahu gözlü güzelin sevdasına
Bende aşk çilesine bulaştımda yandım oy
Mecnun misali düşüp çöllerin ortasına
Kederin âlasına ulaştımda yandım oy

Yürüdüğüm bu yolda baştan sona hep diken

Sayende öğrendim sende yerimi
Gördüm gönlündeki tüm değerimi

Yaradan herkese hüner verirken
Sen neden yalanı kaptın vefasız
Yüreğim aşkınla yanıp erirken

Dağ gibi yavrumu aldın doymadın
Yıkılasın dağlar yıkılasın ey
Feryad ettim feryadımı duymadın
Yıkılasın dağlar yıkılasın ey

Adım adım toğrağında taşında

Varken sende bende bu yürek
Söyle Ey Türk kime ne gerek
İman ile ALLAH diyerek
Özümüze sahip çıkalım

Sağken canım ederim temin

Seni düşünürüm yar her anında
Hayalin karşımda gözüm önünde
Hasretle geçen her gece sonunda
Gün doğmaz afakta gözledim seni

Hasretine çıktı bakılan fallar