Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Kabardı gönlümün sevda damarı
Bilki bu sevdanın kaçak imarı
Bu kaçak yapının sensin mimarı
Üstüste konan taş senin eserin

Çivi üstüne bir çivi çakarsan

Yıllar hasret yüklü bir bulut sanki
Yüreğime keder ekip gidiyor
Kaderim mi suçlu ben miyim bilmem
Kimi biraz sevsem çekip gidiyor

Hasrete yer yoktu sevda lehçemde

Daha dün on sekiz yaşında idik
Yıllar su misali akıyor kaptan
Şimdi o devranın sonun geldik
Mazi yüreğimi yakıyor kaptan

Ne günler yaşadık neleri gördük

Senin yanında görmez olur diyerek gözüm
Dilime dolanırda söylemem diye sözüm
Titredi ayaklarım çözüldü iki dizim
O halin tarifini yapamamaktan korktum

Deli gönlüm aşkınla çırpınıp atıyorken

Senden gayrı çiçek açmaz bahçemde
Ne lale ne sümbül ne gül, Menekşe
Bir seni anarım ben her hecemde
Ne lale ne sümbül ne gül, Menekşe

İlmek ilmek işli aşkta dokun var

Ben var ya ben şu gördüğün ben bilki
Tam idamlık bir insanım bu kesin
Bu ne en son hatam benim ne ilki
Ya bir kurşun sıkın bana ya asın

Sönmek bilmez bir kor sardı içimi

Bir söz duysam aşktan sevdadan yana
Gözlerim ağlamaya hazır bekliyor
Öylesine hasret kaldım ki sana
Özlemin çağlamaya hazır bekliyor

Yokluğunun var mı eşi emsali

İnan ki razıyım neyse diyeti
Gör gözlerimdeki samimiyeti
Gönlüm seni ister sevgili canan
Heves değil sevda gönlün niyeti

Sen misin o beklediğim sevgili

Yine hüsran düştü bana yine kandırdın
Olmayacak hülyalara daldırdın gönül
Yar yar diye gece gündüz yaktın yandırdın
Hevesimi kursağımda kaldırdın gönül

İnanasım gelmez oldu gayrı sözüne

Benken mutluluğun en yabancısı
Nasılda dindi o yürek sancısı
Bilirsin nasıldı senden öncesi
Bence, bence bozuluyor gördün mü

Sevdanla biterken bütün kederim