aynı yolda iki insan,
yürüdükçe yabancılaşan,
sesleri bir olmayan
ama çığlıkları aynı yankıdan.
her gün daha da kirlenen bu yaşam,
çarşafların arasına saklanan.
insanlar görüyordum bolca,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta