aynı yolda iki insan,
yürüdükçe yabancılaşan,
sesleri bir olmayan
ama çığlıkları aynı yankıdan.
her gün daha da kirlenen bu yaşam,
çarşafların arasına saklanan.
insanlar görüyordum bolca,
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta