Ben seni sevdiğimde ekmeğimiz bile yoktu
Yokluğunda kendi kendimi yiyordum, iştahsızlığım oluyordun doyuyordum
Ben seni sevdiğimde çatışı damlayan bir evde yaşıyordum
Gözyaşlarımı yüzü olmayan bir yastığın altında döküyordum
Her yağmurda ıslanıyor,seni sırılsıklam seviyordum
Ben seni sevdiğimde tek kat elbisem vardı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta