Adı Fahişe, soyadı, soyadını soran yok. Şaşaalı, özenti bir hayatın yalan rüzgârına kapılmış, girdiği yoldan çıkmak isterken palazlandığını gördüm, tükenmekte olan bir kandil gibiydi. İnandığı her kim varsa ruhunu soydu. Hangi kapının ardında misafir edildiyse hiç kuşkusuz kurtlar sofrasındaydı. Yenilip yutulan yalanlarla küllenen hayatlardan sadece biriydi o. Centilmen kıyafetli orospu çocuklarının savaşı bu, kapının eşiğinden süzülen kan!
Ruhu isyankâr, bedeni günahkâr, günahlarıyla beraber yüzündeki pişmanlığı gördüm, erimekte olan bir mum gibiydi. Omzundaki melekten habersiz, karanlıkta görünmez, sayılmaz sandı günahlarını.
Cehaletinden midir aldanışları,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta