Yine sonbahar buğusu
Şehrin gözlerinde
Yine yarı karanlık
Yarı aydınlık gökyüzünde.
Yine soğuk,yine rüzgar,
Yine hüzün,sis yine.
Ya yordam bilir,
Durmaksızın yürürsün.
Ya da yoldan çıkar,
Yolu buluncaya dek,
Öğrenerek sürünürsün...
Seninle başlayıp
Yenileniyorum.
Seninle ben
Kendime geliyorum.
Keskinleştikçe
Kokun,tadın
Çatır çatır çatlamış
Aortlarında ar damarları
Tahliye etmişler yüreklerinden
İnsanlığa dair tüm duyguları
Açınca tüm dekoltesi ile tarih
Birer birer sayfalarını
Ey yalancılar
Yalanlarınızı daha söylerken
Yakalanıyorsunuz.
Yakalanmadıysanız bile
Kendi yalanınızı unutacak kadar
Apatal olduğunuz için,
Gözlerinin İçinde bir demir perde
Üşütüyor ruhumu soğukluğu,
Geceleştiriyor ömrümü
Duygular sattığın dükkanın
Kepenkleri indiğinde.
Çok param olmalı
doyurmak için
dünyadaki tüm açları
bi de uzaylıları.
Çok param olmalı
kurtarmak için
Sizin bahçedeki kocaman kocaman can erikleri geldi şimdi aklıma,nasılda tırmanırdık ağaçlara.Hatırlarmısın bir de küçük pembe çiçeklerin balını çekerdik içimize,yemyeşil çimlerin üzerinde.Bak yine iki dakikada döndük çocukluğumuza...
Karanlık,penceresiz,kuytu bir odada
Bir dolap,bir koltuk,bir masa,bir soba
Bir de senin gözlerin vardı yanımda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!