Ozanlar, sazlarında giderir özlemlerini
Sevgi, bir ressamın fırçasında canlanır.
Neyzenler, nefesiyle doyurur açlığını,
Gün olur, beyaz güvercinlere kalır gökyüzü.
Meydanlarda barış nutukları atılır.
Göstermelik bir şovdur yaşanan,
ve namlunun ucuna dizilir karanfil filizleri.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta