Yalnızlık sardı yine dört bir yanımı,
Akar kelimeler sitem ederek dudaklarımdan,
Bir selam ver iyileştir her bir anımı,
Gönlüme ver geçmişimi en çok hatırladıklarımdan.
Sessizlik sensiz perdesiz bir ev,
Gözlerim görmez olur kalbimin kırıklarından,
Kapatma kapılarını sadece biraz sev,
Yetemem kendime bana bıraktıklarından.
Bu eylüller soldurdu akşamlarımı,
Bu loş sokaklar, kuru yapraklar...
Diriltti yeniden bitmeyen özlemlerimi,
Hüzün verir sonra alır bu son baharlar.
Yeni bir sevda alıp götürdü uzaklara,
Tanımıyorum henüz ruhunun derinliklerini.
Düşemem yeniden maceralı tuzaklara,
Kimi gerçekten sever, kimi düşürür gerçek kimliklerini.
Bu eylüller kuruttu bu ağacın körpe dallarını,
Bu vefasız caddeler, kuru gürültüler...
Yaklaştırdı boş bir umuda şefkatle kollarını,
Bazen sakladılar kendilerini bazen uzaklardan görüldüler.
Kayıt Tarihi : 27.9.2024 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
