' Hadi Eylül Eylül Sakla Beni Köşelerinde

###___

Sen,gözümün bebeği
hissedebiliyor musun
denizden gelen esintiyi
kirli ellerindeki buharlaşan sevincin resmini nasılda siliyor

Sen,gözümün bebeği
hadi Eylül eylül sakla beni köşelerinde
ruhumu esir al vefasız
gözlerimden yere ser beni
yüreğimden Filistin askılarına as
tuzaklarının oyunlarını cilveli alevlerde yak
canının aydınlık yanında sakla gülüşlerimi
ömrümün tükenmeyen tek misafiri ol
ama
saçlarımdaki parmak izlerini bana bırak

sessizliğimin kapısını ardına dek açık bıraktım
“dön,gel” şarkıları dolaşıyor dilimin ovalarında
Sensiz olmaz
Sensiz olamaz
içimde halâ mavi varken
kavuramaz beni içimdeki çöllerim
içim ne kadar mavi
ne kadar Sen…
Sana rağmen ne kadar SEN…
gözlerine inandım
birde gül gülüşüne,beni vuran…
can özüm kanıyor kelebeğim
mevsim döndü yüzünü zambaklardan
Sensizliğimin “özleme” hıçkırıklarındayım
göçüyor yüreğim karanlıkların yalnız yanına
şimdi ben dirseğim; masada parmaklarım alnımı kaşıyorken…
kırk hüzün tur atarken aklımın akvaryumunda
gelll
sarıl bana arkadan
gelll
estir saçlarının rüzgarını tenimde
gelll
gezdir nefesinin ılıklığını hücrelerimde
gelll
bırak sokuluşunun aşk tadında dokunuşlarını ruhumda
gel
bende unuttuğun bir sevdan var
ruh
bir ruh kanıyor yollarında
bitti
bitti demekle bitmedi ki
ne ben bittim
ne maviş sevdam
nede şiirlere akan yüreğim
daha ne kadar param parça olmalı yüreğim,
daha nasıl anlatmalı Seni her gece Allah’tan dilediğini..?

gecenin dolunayında bekledim Seni
parkta masadayken,okunan şarkının güftesinde buldum Seni
bak
ay düştü hayâllerimdeki gölgene
çığlık çığlık haykırıyorum Seni mavi karanlığın sînesine
döneceksen ya hep gel,
yada
havuzdaki suda ıslanmış yakamozlar gibi
yalım yalım yanma gözlerimde..!

Sen,gözümün bebeği
hissedebiliyor musun
denizden gelen esintiyi
kirli ellerindeki buharlaşan sevincin resmini nasılda siliyor