Yoktu eylülün hesabı,
Kapatmıştı
Alacak vereceği,
...
Sıfırlamıştı riyasız,
Kış öncesinde...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Güzel şiir kısa ama düşündürücü tebrik ederim
İnsanlar arasında kalmış bîçareyim.
Tıpkı bugün yara alan yüzlerce çocuk gibi.
Sevgi olan bir şey değildir.
Yalnızlık, insanın dua’ya sevgisini yitirmesidir.
Sevgi verilen bir şeydir.
Ve bir tercihtir, insan kalmak.
Gizli sırların ayan olduğu vakittir Mahı Muharrem.
Rabbine ait olana bizim dediğimiz için insan yalnızdır.
DEĞERLİ YORUMUNUZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.SAYGILARIMLA..
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Cok teşekkür ederim.Saygilarimla
Sonbaharın öncüsü bir ay, Eylül... Yani; yeniden doğmak için kaybolmak. Tebriklerimle.
Çok teşekkür ederim İbrahim Bey.SAYGI VE SELAMLARIMLA...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta