Eylul Şiiri - Selva Durmazemir

Hicbir eylul yakmadi beni bu kadar
Lime lime acim daglari yaralar
Sabrim yorgun bitap dustum bu aralar
Eylul anladim senin adin hazan vurmus bir bahar

Huznum eylulu de yaralar
Boynunu buker bana mahsun mahsun bakar
Kendi capinda umut olmaya cabalar
Canini yakmaz istemezdim der o da benim icin aglar

Yaralar goz goz olnus canimi yakar
Soysuzlar beni de can pazarinda yakalar
Perisan halim yurekleri daglar
Eylul bile basimi oksar sirtimi sivazlar

Dunyami kara bulutlar kaplar
Eylulse uzgun uzgun bana bakar
Teselli etmek icin kafa yorar
Ama heyhat eylul de eli kolu bagli caresiz bana bakar

Yapraklarin sararmis banane
Yagmurun sel olmus gozlerime
Ruzgarin firtinadir gonlume
Eylul lutfen beni birak kendi halime

Matem tutmazdim ben hic eylulde
Cunku beraberdim sevdiklerimle
Simdi atildim bir koselere
Eylul anlamiyorum ben seni de

Boynum bukulnus saga dogru
Kalbim ayrilmis olmus dikey bir dogru
Umutlarim suya dusmus acim diz boyu
Eylul vurmus benim de boynumu

Ey eylul gecer gider mi senin gibi bu gunlerim de
Sen de gidicisin ya kalir mi huznum boyle icimde
Bitsin lutfen Rabbim artik bu cile
Eylulle barisayim gelsin artik bana elinde bir gul ile