Eylül Şiiri - Ahmet Ali Okuyan

Beni senden vazgeçirendi aslında
Seni bana getiren bir eylül akşamı
Yani ayrılıkların ayı
Yaprağın ağaca yeşilin doğaya
Ve senin bana

Gelişin yağmurluydu
Ama bereketliydi o yağmurlar
Gidişinde yağmurluydu
Gözyaşıyla karışık düşerdi toprağa damlalar

Her şeyi alıp giden bir ıslaklık yağar üzerime
Üşütür içimi hafiften esen sensizlik
Uzaklaşırken dünya senle birlikte
Bir ben kalmıştım akan suya inat taşlar gibi

Kanayan bir yara gibiydi aklımda kemikleşen sen
Kan kaybının çok olduğu ve ölümünün
Kimse tarafından duyulmadığı
Bir eylül can veriyordu takvim sayfalarında
Kapıda bekleyeni olmayan
Bir eylül