Eylem damarına bir türlü kan yürümüyordu toplumun, uyuşukluğunun geçmeme sebebi bundandı. Anlamsız bir korku büyüttü bu uyuşukluğu. Ülkenin gerçek sahipleri ülkenin sahibi gibi davranmayı unutmuşlardı. Yurttaşlığı hatırlatana kızıyorlardı. Korkuyu yayana biat ve itaat eden, sömürüyü gerçekleştiren zihniyete müşteri olma seviyesine düşürülmüş olmayı kendine layık gören kültüre zarar gelmesin diye bu dayatmacı zalimliğe karşı çıkan herkese itina ile zulüm ediyorlardı.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Tarih;
O zulmün "deneme tahtasıdır!"
Yargılanmaktan
Yaptığının karşılığını görmekten "hiç kurtulan" olmadı!
Eninde sonunda!
Rahmetli Demirel'in sözüyle:"Mahkeme kadıya mülk değildir!"
Mülkün sahibi gün gelir, sorar hesabı!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta