Ey Gönül Şiiri - Tekin Bekar

O sakladığın nedir, senin gönül,
Gece acı, uyku acı, şafak acı,
Boşuna teselli verme, ey gönül,
Rakı acı, meze acı, su acı..!

Hangi neşeden, düştün bu derde?
Gelir diyordun,hani bak nerde?
Bir gururum kalmıştı, sürünür yerde,
Yalnızlığa mahkum etmiş, ey gönül..!

Ne ki canını acıtan, bu denli üzen,
Sevdaya yer yok, böyle herhal düzen,
Mutluluk şarkısı, arardım ya bazen,
Yalan olsun bir ses yoktu, ey gönül..!

Hasreti yüklendin, benide yaktın,
Göz yaşına boğdun, aciz bıraktın,
Ben sana aldandım, sen ona kandın,
Dağlar dayanmaz, bu derde ey gönül..!

Gözümden süzülen, bu yaşlar niye,
Giden dönmüşmü ki? Dönsün geriye,
Kaç gece ağladım, hıçkırdım yar diye,
Sonunda kaybettin, bittin ey gönül..!