gece! Senin karanlığında yalnızlığına aşık bir kadın var, sadece sana sığınan bir sen de dinlenen. Boş vermiş, biraz da alışmış sanırım, sen de bulduğu huzura. Sessizce izliyor senin içinden fışkıran ışık şölenini, en çok da ona hayran zaten. Yüreğini bir yerlere koymayı bırakmış belli ki sana teslim etmiş artık her şeyi ve demiş ki " ey gece! oturduğum balkonda, bir tek sen de kalsın yüreğimin sesi"
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta