dünya neymişsin..anlayamadım.sevip gibi görünüpte..yılan gibi sokanlardan usandım..yiğenim dir deyip te sevgilisi çıkanlardan bıktım..sevecek gönüle uçmak istiyorum..kalbimde bir beyaz güvercin besliyorumm..sevenlere .sevenlere..sevilenlere..ama affetmiyorum sever gibi görünüpte sokanları..kalbimize acıyı dolduranları..beni bir mum gibi söndürenleri..affetmiyorum..yüce divan..hakkın divanında bekliyorum..ben orda konuşacağım aldatmak neymiş.ben orda cevap vereceğim..bana yapılan haksızlıklara..soracağım menekşe gözlüme..hani tren nerde..dünya nerde..hakkımı alacağım kuşkusuz..ama menekşe gözlüm duygusuz..anlamaz..beni asla..sende gideceksin dünyadan üç metrelik çaputla.....bende gideceğim belki çaputsuz..belki senin mezarın görkemli..benimki bellisiz...ama orda görüşeceğiz....menekşe gözlüm..
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
