Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, Peygamberlerin, Nebilerin, Sahabelerin şipşirin diyarısın.
Sen, benim ben diyen mert ve yiğitlerin, namus ve arısın.
Sen, gül sevdalısı bülbüllerin, en manidar harısın.
Ve sen, yazın Temmuzunda, ulu dağların tertemiz karısın.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta