Dalların poyraza carpmış senin.
Ufukdaki fırtınaya boşa bahane bulma.
Kıtlık kıran ayışıgı düşmüş gözlerine.
Bir tabur yalnızlık iştimanı... verir senin......
Cephede ön saflarda yer bulmuş kaderin.
Hani o uzakları yakın eden göğüs kafesin.
Ve ne felaketleri dogurmuş pencelerin.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta