Her gün bir çoçuk katledip,
Gömüyoruz ya içimize.
Artıyor vahşetimiz,
Her yok edişle,her ölümle.
Gömdüğümüz her çocuğun,
Ruhunu barındırıyoruz içimizde...
İşte bu yüzden ağarıyor saçlarımız,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta