Eşrefoğlu Rumi Şiirleri - Şair Eşrefoğlu ...

Ben dervişim diyen kişi
Gaye gönül verme sakın
Canını aşk odu sanup
Nefs oduna urma sakın

Aşk odu âşıklar canın

Halktan el etek çektim,
Nice gözyaşları döktüm,
Varıp çürük tohum ektim,
Ne olacak benim hâlim?

Aşk ateşi vurdu cana,

Benim işbı garib canım aceb düşdü bu sahraya
yolunu Dost'a varmağa bunu edindi sermaye
Meğer bu can bu sevdayı ezelden tuta geldiydi
Yine ol Dost'a varmağa bunu edindi sermaye
Bu sevda bir aceb sevda götürür başına gavga
Nicenin tac ü tahtını bu sevda verdi yağmaya

Benim şeyhim seni Hakk'a yetürür
Nice müşkülleri onda bitirür
Muhammed'in sancağına götürür
Abdülkadir Sultan derler şeyhime
Giderler gazaya çalarlar satır
Daima yaparlar hoş gönül hatır

Bir ben seni seven değil
Cümle alemdir sevici
Yüz bin ola her köşede
Yoluna canlar verici

Ben kim olam seni sevem

Bu aşk düştü canımıza bahar eyledi kışımız
Kaygu bulutların sürdü komadı hiç teşvişimiz

Dilimizde ol dost adı canımızda ol dost dadı
Gönlümüzü ol dost aldı unuttuk yad bilişimiz

Cefanın, mihnetin, adıdır bu aşk.
Zilletin, firkatin, adıdır bu aşk.

Rahatı bırakıp, zorluğu alıp,
Çilenin, hasretin, adıdır bu aşk.

Bu dünya bir ejderhadır bilesin
Bu ejderhayı sen niçin sevesin?

Bu dünya ağılı bir yılandır,
Cefası çok, sefası da yalandır.

Bu dünyaya verme gönül
Dünya sana kalır değil
Dünya seven dost katına
Yüz ağiyle varır değil

Bu dünyanın muhabbeti

Bu gönül deriçesinde yine bir nur oldu peyda
Aklımı başımdan aldı beni kıldı delü şeyda
Temamet gönül cihanın o nurun şu'lesi tutdu
Yer ü gök tecelli doldu dağ u taş u ku u sahra
Ne ki var cemi eşya nikabın götürdü yüzden
Kamusunu gördüm ol Dost ma'şuk oldu her ca