Bir Orfoz buldu, elinde karanfil, sırtüstü yatan cesedini,
Ceset yakışıklı,yüzü güleçti.
Eşref-i Mahluktu,güvenemezdi ceset’de olsa
Orfoz,Dolunaydan biliyordu,
Başkalarının hikayelerine girip,yabancı kederleri yüklenenleri
Sokuldu ürkek ürkek,
Rakıya meze olmak pahasına,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Tarçın kokusu acaba marmaraya sinmişmidir?
Sevgi olunca başrol, çirkini güzeli ayırt edilmeksizin...
Roman tadında okudum şiirini sevgili Mehmet.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta