Gitmek istersin ya bazen,
Gitmekle gidilmiyor.
Acı da kalıyor,
Güzel günler de kalıyor.
Unutulmuyor yara,
Unutulmuyor kokusu.
Gülmek diyorum, başka bir şey.
Bütün çirkinliğine inat sokakların,
denizin kahkahalarına eşlik etmek...
Bir çocuk masumluğuyla sıcacık,
safça ve tertemiz gülmek..
Yolunda gitmeyen işler arasında,
Haklısın aşk...
Gerek yok kavgaya gürültüye.
Tangır tungur sevdik de ne oldu?
Olanlar bize oldu.
Biz sevdik, bazen sevildik.
Ama gelen vurdu,
Bir hayal kurdum yine.
Dört duvar arasında bir pencere kenarı kadar huzurlu.
Çalındı kapım,
gel dedim, geldin.
Gir dedim, girdin.
Bir şehir yarattım hayalimde.
Bütün sokaklarında neşe.
Kaldırımlarda elma şekerleri, ağaçlarda kuşlar.
Bir yumak olmuş bütün çocuklar.
Caddelerde akıyorum çığlık çığlığa.
İnsan,
yaşadığı kadardır.
Yaşadığı kadar vardır.
Gördüğü kadardır
ve
öğrendiği kadardır.
Önemli olan şey,
önemsememekti belki de hiçbir şeyi..
Aldığı nefesin boğazında düğümlenişinde bir insanın,
tam da o anlarda işte,
kalbinde, aklında yer kaplamış bir hadsizin
huyunu, suyunu önemsememekti.
Kaldır başını kaldır.
Bak da gör bulutları.
Alış göğün mavisine,
bulutun beyazına.
Bir gün ben de öyle olacağım.
Bir değil işte.
Dışımızdaki mutluluk,
yansımıyor içimize.
İçimizde hep bir hüzün havası,
doruklarında bembeyaz bir sis yüreğimizin.
Kadınım ben ve günahkar...
Her kadın taşır omuzlarında,
En masum günahları.
Kadın olmak günah mesela,
Biliyoruz yakılan, öldürülen kadınları.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!