ESKİDEN ÇOK ESKİDEN! ! ! !
Eskiden sevgi taşardı yuvalardan bahçelere,şimdi yorgunluk ve mutsuzluk! İnsanların gözlerinde yıldızlar barınırdı.Neşe saçardı gülüşler,kahkahalar savrulurdu,şebboyları kıskandırırcasına.Sadakat vardı,sevgi vardı,huzur vardı.Şimdi hayata bezginlik ve hep şikayet.Bir kişi çalışır,bin kişiye bakardı.Bolluk ve bereket taşardı yuvalardan.Şimdi bir bereketsizlik,bir fakirlik ve sevgi açlığı.Yuvalardan gelen çocuk sesleri,çocuk acılarına ve çığlıklarına dönüştü.Yuvalarda yetimlik,öksüzlük kol gezmeye başladı! İslam dininin mükemmelliği unutulur oldu! Allah korkusu,peygamber aşkı,kuran sevgisi yaşanır olmalı yuvalarda! Sevgi öğretilmeli çocuklara! Öksüz büyümemeli hiç bir çocuk! Dinimiz güzel yaşanmalı ve yaşatılmalı! Sabır erdem olmalı! Sadakat ve sevgi ölümsüz! Bir kalbe bir sevda sığdırılmalı! Yuvalardan mutluluk ve sevinç çığlıkları taşmalı! Kadınlar ağlamamalı! Dudaklar beddua,için değil,dualar mırıldanmak için aralanmalı! Çocuk şarkıları yayılmalı bahçelere,kuşlar,ağaçlar,çiçekler,bulutlar ve gökyüzü şahit tutulmalı mutluluğa! Aşk ve sevda yaşatılmalı sonsuza dek! Mutluluk var olmalı! ....şair Hülya Kaya
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
İFADELER SEÇİCİ KUTLARIM SİZİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta