Küçük ahşap bir dizi evlerdi
On yıl önce o sokak.
Sonra geniş caddelere çıktık
Apartman - - sizden uzak.
Çocuklar orda büyüdü
Orda okula gitti,
Komşunuzduk ama görüşemedik
Hiç vakit yoktu.
Sizdendik, yalnız biraz okumuş,
İki kadın, bir erkek, iki çocuk
Uykulu, acele bir karıkoca
Bizdik geçen önünüzden başları eğik.
Akşamları çanta, file - - yorgun, ağır
Dönerdik eve.
Bir hamal bile tutmaz, cimriler!
Diye düşünürdünüz her halde.
Bilmezdik, siz
(Hiçbir şey paylaşılamazdı)
Çarşılardan neler get
..........
..........
Kayıt Tarihi : 29.10.2002 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
'ime şükran
O eski mahalleler değişti ,değişmedi yine insanın kaderi.
Halen, *yaprak döker bir yanımız , bir yanımız bahar bahçe..*
Değişen bir şey yok değerli şair, her şey yerli yerinde !
Ama insanlar biraz daha acımasız , biraz daha vurdumduymaz.
'Utanç biraz daha fazla ... 'desem, o da utanmayı bilende.
Teşekkür ederim günün şiirine. Değerli şairi rahmetle anıyorum.
Saygılarımla.
İç ve dış savaştan başını kaldıramayan toplumun
Hatıraları da böylesine dramatik ve acı oluyor
Tencerede kaynatıp kapağından yiyen ne anlatabilir
Karne ile ekmek alan ne yazar
Yakılan türküler niye ağlatır, niye hiç eskimez
Niye yürek parçalanır
İnsana çöpünü bile gözden esirgetir
Kalın kese kağıdına sarıp atar bir çocuk imrenmesin diye
Bugün dünden de zor alacak daha çok şey var, bolluk içinde yokluk yaşanıyor
Yokluk içinde zaten yok kimseye yok
Zor günlerin şairine rahmet olsun
Ruhun şad olsun
TÜM YORUMLAR (8)