Soylu düşünüşlerin namlusunda rüzgâr, yaşamın ufkundan gözlerini içiyorum
Seni düşündükçe aşk atıyor yüreğimde, günlerin alyansından aşkı geçiriyorum
Umutlar serpiyorum çocukluğumun tozlu yollarına, kir pas içinde sana geliyorum
Zikzaklı yaşam molasıymış hayat, eski bir medeniyetin masalını seninle yazıyorum
Seni düşündüğüm anlardı kanadığım vakitler. Hercai bir menekşe gibi sokuluverdin yoksul penceremden gönlüme, dudaklarımda gülümseme, yüreğimde anlık bir titreme. Seni düşündüğüm anlardı kanadığım vakitler, gelmeyişine, benimle birlikte olmayışına ağıtlar yaktı gönlüm, sarsıldım yokluğunda, üşüdüm sensizlikte. Seni düşündüğüm anlardı o hicran yontusu vakitler, an bezgin bir masal atının sırtında uzakları yakın etti, yankın gönlümü delerek aşkı tarumar eyledi.
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Güzel bir çalışmaydı
Duygu yüklü şiirinizi
begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta