Eser Aslanlı Şiirleri - Şair Eser Aslanlı

0

TAKİPÇİ

Eser Aslanlı

bir rüyam olsaydı
uykumun en koyu yerinde
bir de sen
rüyamın gizemli derinliğinde
ve ben hiç uyanmayıp
yitip gitseydim

Devamını Oku
Eser Aslanlı

benim anlatmam
senin dinlemen gereken
o kadar çok şey var ki aslında
sevgili
gel otur bak karşıma
dertleşelim

Devamını Oku
Eser Aslanlı

insan...
en çok belirsizlikten korkar...
bence...
ne olduğunun...
nerede olduğunun..
nasıl yaşandığının..

Devamını Oku
Eser Aslanlı

Sevilmek istedim
Öyle sıradan değil
Herkes gibi değil
Sevenim sen olasın istedim
En büyük farkım buydu işte
Belki de zor olan da buydu

Devamını Oku
Eser Aslanlı

gidiyorum dedin
sana gitme diyemedim
sen de gel dedin
ışıldadı gözlerim
nasıl? dedim
gecelerimde doğan ayı'ım ol

Devamını Oku
Eser Aslanlı

Gecenin ayazı
Yorgan gibi inerken
Tütsülü çatılara
Karanlık
Sinsi bir yılan misali
Sokuluyordu

Devamını Oku
Eser Aslanlı

bulutlarla geldim sana
yağmur oldum yağdım
damla damla
yanaklarına değdim
ellerine ve dudaklarına
anlamadın

Devamını Oku
Eser Aslanlı

senin
can'a can katarken
benim
can'a merhaba derken
haykırdığımız çığlıkla
tanıdık birbirimizi

Devamını Oku
Eser Aslanlı

sen geldiğinde
bir
ellerim üşüyordu
bir de
yüreğim
güneşe uzatmıştım

Devamını Oku
Eser Aslanlı

3 muhteşem kadın tanıdım hayatımda. Hiçbir becerileri yoktu. Kadın olmaktan başka. 3 harika ve yalnız kadın.

Babaannem çok güzel bir kadın dı. Farklı bir asaleti vardı. Tam bir eski İstanbul hanımefendisiydi. Salonda asılı gençlik resmini görenler “ saraylımısınız? ” diye sorarlardı. Başını tutuşu. Omuzlarının duruşu. Çok farklıydı.
Dedem ilk meclis CHP milletvekillerindenmiş. Parti müfettişliği yapmış. Babaannemin güzelliğinden korktuğu için Ankara ya götürmemiş. 2 çocuğunu Edremit de tek başına büyütmüş babaannem. Son derece sosyal bir insandı. Hitap yeteneği müthişti. Türkçe yi çok güzel kullanırdı.
Önce oğullarına sonra torunlarına ve dolayısı ile gelinlerine çok düşkündü. Hatırlıyorum, sabah kalktığımızda, ablamın ve benim tabağımızda lokma ekmekler hazır olurdu. Zeytinlerin çekirdekleri çıkartılmış ekmeklerin üstüne dizilmiş.
Bizimle sürekli konuşurdu, büyük insanmışız gibi. Ne zaman önünden geçsek “ kaşlarını kaldır. Dik dur “ gibi tavsiyelerde bulunurdu. Kendimize bakmamızı, önemli olanın kendimiz olduğumuzu yinelerdi.

Devamını Oku