Rüzgar esti , yaprak dalından koptu ve uçmaya devam etti. Bir yer buldu kendine ama olacaklardan habersizdi. Tutunduğu dal gibi olmayacaktı. Rüzgar estikçe yaprağın yönü her seferinde değişti ve ağacından çok uzaklara sürüklendi. Rüzgar estikçe o sürüklenmeye devam etti. Her an canlılığından birşey kaybederek. Gün be gün hava onun canından alarak kuruttu. Taşa takıldı ve oracıkta kala kaldı ve kurumaya yüz tuttu.
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta