kilitli kapılar ardına atılmış sersemliğim
şuursuzluğunu tekmeliyorum hücremin
anahtarsız gaddarlığını, ruhsuzluğunu...
tanımadığım sineklere kapadım penceremi...
hep suskun imalı bir duruşu var duvardaki gölgemin
yatıya kalmış misafirliğim biraz ürkek...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta