Ersoy Oktay Şiirleri - Şair Ersoy Oktay

Baktın gözlerime 'bitti' dedin. Gittin.

Giderken seni seyreden Gözlerimi;
Sökünce Kalbimi koyduğun yerde,
Yerin yoktu diye mi götürmedin?

Nemide
Bulaşmamış hiçbir kötülüğe
Duru bir ırmakta arınmaktı senle yaşamak.
Bırakıp kötü hasletlerimi dışarıda
Bir mabede sığınmaktı
Yanında olmak.

İsli kandil havasında bayramlar yaşıyorum nicedir.
Hafiften bir yağmur, camlarını okşuyor penceremin.
Karmakarışık duygularla, camda beliriyor her yerin.
Tevekkül içinde bitmesini bekliyorum çilemin.

Baktığın her yerde beni gör.
Tuttuğun her el, elim olsun.
Kokladığın her tende bul.
Serabın olup yok olayım.

Gittiğin her yön bana çıksın.

Farketmez ki, ne düşündüğünün yada yaptığının.
Fermanının yazılı olmadığını mı zannediyorsun.
Seni ondan daha iyi tanıyan mı var.
İsyanınına kulp takıp suç ortağı arıyorsun.
Kurutabilir gönlünü, ömrünü, çöle çevirebilir.
Sen sabır memesine yapışmakla mükellefsin.

Kaçtıkça bilinmezlikten ben,
Gölgem gibi dibimde buluyorum gaybı.
Yasakla sınanıyorum, yasaklarımı deliyorum,
Bütün düşmanlarımı sersem tek tek yere,
kendimle savaşan beni yenemiyorum.

Vücuduma yorgunluk değil.,
Ruhuma yataktı sevgin.
Dünü bugünü yarını yok,
Sonsuzluktu düşlediğim.

Hiç bir şeyde yok heyecan

Öyle bir bakarım ki sana, sen şad olursun, ben kör olurum.
Öyle bir susarım ki sana, sen sağır olursun, ben kavrulurum.
....

Çığlıkları gökyüzünü,
kanat çarpışları bizi.
Anlatır anlamayana,
katıksızlığı martılar.
Kanayan yüreğe merhem.
Lal olan dile söz olur.

Tanıdım dünyayı artık, iniş ve çıkış çekilmez bu pespaye,
Tabiat bağışlansa boş şimdi. Sendin en güzel Hediye.
Anlamaz en derin alimler, bütün mesailerini versede,
Kapanmaz yaralar bıraktı yokluğun, bende aşkından ziyade.

Yoksun, şimdi yok, kainat benim olsa ne olur, kaç yazar.