Ersoy Oktay Şiirleri - Şair Ersoy Oktay

İstemiyorum içimi yiyen sözlerinizi duymak.
O kadarda zor değil ki bu hayatı yaşamak.
Ahkam kesmeyin bilmiş bilmiş.
Zannedersin hepsi evliya, dede ermiş.

Çözmüş olmuyorsun

Yaşıyorum,
Hayatın bana verdikleriyle,
Kavga ediyorum, kendimle bazen,
Bazen deli gibi sevişiyorum.
Yaşadığımı hatırlıyorum..

Aheste esmekte,
Acelesi yok.
Beni teselli derdinde,
Yüzümü okşayan serin ruzgar

Biliyorum şimdi,

Manavın vitrinininde, en gösterişsiz ve renksiz olan Patatestir; Lakin en çok o tercih edilir. Sezonlukta değildir. On iki ay o yenir. Çünkü çok güvenilir, çok çeşitli yenebilir ve asla sizi yarı yolda bırakma, en çaresiz zamanlarda imdadınıza yetişir....

Sebebini bilmediğim bir sıkıntı var içimde.
Sanki kötü bir şeyler olacak gibi!
Sanki bir rüzgâr çıkacak,
Ve
Tüm umutlarımı alıp yaban diyarlara atacak!
Ya da bir deprem olacak

Ey ay gözlü, nazlı peri

Sen sarmış her yeri

Gülmeni bekliyor ufuklar

Adı yok, yüzü yok bir özlemdi aşk
Her kavuşmada şiddeti daha da artan.

Cihanı kaplaya ummandı sanki,
Çırpındıkça içine alan, nefessiz bırakan.

Vay kardeşlerimi vurmuşlar,
Bunu bide düğünde yapmışlar,
Bilmem beyin dedikleri o küçük eti
Hangi katranla, ziftle doldurmuşlar.

Bir düğün evini kana bulamışlar,

Yalnızca geceleri ağlayacağım.
Görünmesin diye değil.
Zindan karası saçlarına, yıldız misali düşsün diye gözyaşlarım..

Olsun diyemiyorum, Nasıl yoksunum Nasıl Yoksun..
Anlamıyorsun,
Ne olursun, Sen Konuş birazda, Kalbim sussun....