Dinleyerek konuşan, çocuk gibi gülendi,
İnsanın değerini sarraf gibi bilendi.
Ersin Onulduran’sız eksik kaldı Mülkiye,
Hocaların içinde en önlerde gelendi.
Konuşan kim olursa ilgiyle dinleyendi,
Daha ilk sözlerinden niyeti anlayandı.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Birikimli
Aydınlık kişileri yitirdikçe acımız derinleşiyor Nevzat Bey,
Ersin Bey'e rahmet diliyor
Ailesinin ve arkadaşlarının üzüntüsünü paylaşıyorum bende...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta