Bir ıstırap yalnızlık,
Hiç dinmezmiş acısı
Eksilmeden artarmış,
Dayanılmaz sancısı.
Kül bassan da yarana,
Çok yalvardım sana anlarsın diye,
Muhtaçtı bu gönlüm biraz sevgiye.
O günlerden artık şimdi geriye,
Bir kırık kâlp ile hatıran kaldı.
Kanayan yaramı gelip sarsaydın.
Birlikte yaşanılan, bitti artık o günler
Silindi yüzümüzden, o mutlu tebessümler
Geçmişi anlatsa da albümdeki resimler
Kanayan bir yaradır, mazide kalan demler
Özlesek de o günler tekrardan yaşanılmaz,
BİR MEKTUBUN YAZILAMAYAN SON CÜMLESİ
Masanın üstünde açık bir defter,
Kalem, son kelimeyi doğuramıyor.
Bir virgül gibi asılı kaldım cümlenin ucunda,
Geçip giderken yıllar, çehrelerde solacak,
Mazideki anılar, tesellimiz olacak.
İkimizden başkası bilmeyecek bu aşkı,
Yaralı gönlümüzde bir sır gibi kalacak...
Belki de hiçbir zaman kavuşmak olmayacak,
Bir daha görmesem de yüzünü son bir kere
Ayrılıp gittiğini nasıl söylerim ele…
Âşkımız sakıt olur gezinir dilden dile,
Bir sır gibi saklarım düşürmem seni dile
Bende ki âşk ateşi sanma bir gün sönecek
Bir sözün devadır bende ki derde,
Ararım sevgilim seni her yerde.
Ayrılık yazılmış bize kaderde,
Ararım, sorarım, nerdesin, nerde?
Kâlbime söz geçmez sevdi bir kere.
Mazi denen geçmişin içinde bir yerlerde,
Ayrılmıştık seninle, seneler öncesinde.
Nereden bilecektim, karşıma çıkacaktın,
Bir tesadüf eseri, bir bahar gecesinde
Küllenen âşk ateşi, yeniden alevlendi,
Bir tesadüf olur da sana rastlarım diye,
Senelerdir dolaştım, gezdiğimiz o yerde.
Hatıralar içinde anılarla yâd ettim…
Kulaklarım da sesin, hayalin gözlerimde.
Mümkün müdür kavuşmak senle günün birinde?
BİR VEFASIZ YÜZÜNDEN BU HALLERE DÜȘTÜM BEN
GÖNÜL BAHÇEM TARUMAR, YÜREĞİMDE YANGIN VAR
GÜLDÜRMEDİ BAHT-I MI KADERİME KÜSTÜM BEN
GÖNÜL BAHÇEM TARUMAR, YÜREĞİMDE YANGIN VAR
NASIL OLUP İNANDIM O YALANCI SÖZLERE
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!