Yalnızlık, cam kırıklarında ışıldayan bir iskambil kulesidir,
Her kart bir rol; baba, sevgili, dost, evlat…
Boş bir masada çay soğur usulca,
Yere düşen her papaz, sessizce parçalanır.
"Bu oyunu ben mi kaybettim?" diye sorarsın,
Cevap, duvarda asılı babadan kalma saatin tik taklarında.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Okunduğunda insanın yüreğinde farklı titreşimler hissettiren güzel dizeler. ustaca kullanılan şair kalemi, şiirin dilini çok yetenekli kılmış. Okumaktan zevk aldım..Kalemine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta