Erhan Azbent Şiirleri - Şair Erhan Azbent

Sen bir kaç hareket yaptın
Ellerinle, gözlerinle
Ben anlamadım.
Ben bir kaç hareket yaptım
Bakışlarımla,mimiklerimle
Sen anlayamadın.

Zehirli hançerler çıkmış kınından
Kin'ler cümle cümle bir plan olmuş
Süngüler bilenmiş, kaşlar çatılmış
SANİYE'ler zamanda bir yılan olmuş

Türemiş fikirler bir bir en kansızından

Bırak;
Karışsın çimenin yaşili, mavisine bulutumun
Saçımın siyahı kahvesine gözlerinin
Bir ekol gibi dikleşsin başın
İri gözlerini bir maral gibi aç
Okşa dağlarını ülkemin, Bakışınla...

Eser’im

Dur,
Dinle,
Bak!
Kim geliyor?

Evrende bir Evren var bir de KURT
Sevgi ülkesini ve düşünce iklimini kendilerine edinmişler yurt
Benim dostlarım,kendimizi aniden buluverdiğimiz çıkmaz sokaklarda
Çok paylaştık aynı sofrayı,aynı yağmurun soğuğunu
Aksırığı ve tıksırığı kesilmeyen gecelerde
Küfretmemeye direnen ÜÇ beyindik biz

özlem duymamak için geçen geceye
kaldırım taşları gibi sertleştirip yumruğumu
ömrüme isyan, kabusuma inat
dişlerimi sıkıyorum

saçların dökülüyor aklıma tel tel

Bu vurgun sabahlara uyanışımın nedenisin
Yorgun bedenimi alıp bir gün
O tereddütsüz vuslata koşacak umutlarım, bilirim…

Bilirim yaradılışımızın güzel nedenini
Çağlaların yeşerdiği bir ikindi vaktinde

İLK

Ne güzeldir değil mi her ilk?
bir kıvılcımla başlayan tüm kızıl akşam üstleri
rengarenk kelebeklerin heyhulası gökyüzlerinde
umuduna gebe kalınmış bir an gibi durur.

sen bana tutsaksın ben sana
bu askın adını esaret koysak ya...
ben sana esirim sen bana
esaret bu aşkın ana temasında...
12/12/09 toklucak

İsim isim kazınmışken zamana yokluklar
Tasarruftan çok israf edildi hoşluklar
El ararken doğru nakşın özünü
Her şeye rağmen doymadı
Gözü dönmüş açlıklar