Düşünmüyorum eskisi gibi yaşanmamışlıklarımızı,
Zor oldu unuttum belkide,
Ama ben en çok yaşanmamışlıklarımızı özlüyorum...
Hep eskiden yaptığım gibi umutlarımın içinde hayal dağlarında.
Ümitlerimi yeşertiyorum...
Ama nadirde olsa anımsadığım günlerden insanları görüyorum,
Aynalar hiç boşa ağlamazlarmış sessizce
Dinle istersen
Saçlarımı aklar ağlatmadan aldattım anılarımı yine sensiz
Gerçekler şiirlerimi yazdı ümitlerimi kenarda biriktirerek.
Umutlarım topladı ve şans oldu yağdı üstüme gelecek
İçim buruk her defasında benli bensiz
Benim senle olan kavgamdan kime ne
Sende bilirsin benim için hayatım kendi halinde
Dili olsa da söylese abu hayat,
Uyandım ve ömrümün geri kalan ilk günümde
Senden kalan kalan Dört duvar penceresinin gölgesinde
Uçsuz bucaksız sessizliğinden gücünü aldığım bu sefer
Oysaki aynı şarkıyı dinleyecek kadar benziyorduk
Birbirimize
Şu geçmiş yaşanmamışlıklar içinde
Kabullenmiştik her şeyi
Nasıl farklı dünyaların insanı olabilirdik ki
Sormadık hiçbir zaman birbirimize
Umudumun zümrüdü Anka kuşunun kanadında benim.
Uçtukça uçuyor uzaklara
Umutlarım hayallerim onun konduğu dağların ardında
Masaldır zaten hayat bir varmış bir yokmuş değil mi?
Benim masalım da bitecek elbet mutlu sonla
Ve çıkıp gelecek dağların ardından Simurg'un kanadında
Gurbet sokakları sefaletidir gençliğin
Hep çocuktur yalanda olsa herkes
Nedense her yalnızlığımızda kandırırız onu
Sevdiklerimizi yitirince umut olur adı
İçindeki nefretle büyüdükçe yeşertiriz onları
Kimseden habersiz aynı anlarda anarız
Yakarıştı sessizliğin dimdik duran geçmişime
Ne bileyim sormadım bildiğini bile bile
Ya ölümdü yalnızlığın yada gerçekten yalnızdım
Zamana inat direnemedim yada elimdeki gücü hissedemedim
Belkide elinden oyuncağı alınmış çocuk gibiydim
Kim bilir karabatak rüyada gelmişti üstüme
Şairin dediği gibi Hasretler ayrılıkla başlardı Ankarada
Hiçkimseyi tanımazken
Çok özlediğimde karanlık çökerdi gizemli şehre
Hep uzaklara bakardım yalnız ve sessiz
Birşeyler görürüm umuduyla
Yurdun tek pencereli odasından bakarken
Ey benim umudumla umutsuzluğumun çaresizliği
Son dokunuşum yalnızlığımın sevimsizliği
İçimi burkan sıcaklığında saklanmazlardı
Son sözler bakışlardaki fırtınalar misali
Gözler yalandan kaçar, umutlara savrulur
Yıllar sonra kurcalansa anılar yaşanmamışlıkları
Bir dağ yarılıyor karşımda
Umutlarım tekrar açıyor ümit filizlerini
Yeşeren dallar gibi bahara yakın kışın ortasında
Birden karşımda sen
O ufacık zaman döngüsünde
Kaçmasın diye avuçlarımdan böğrümde tutuyorum sımsıkı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!