Çile yurdundan atlar gelir günüm
Her an bir ızdırap yaşar gardaşım
Asırlıktır gurbetteki sürgünüm
Yüce dağlar beni aşar gardaşım
Yalan yuvası olmuş bu dudaklar
Çile boyumuzdan büyük
Sırtımızda garibanlık
Hep dilimizdedir bu yük
Ahımızda garibanlık.
Bahtı kara, yüzü gülmez
Ait değilim ben bu cihana
Sahiplenmiyorum hiçbir yeri
Kendi yurdumda garip hissediyorum kendimi
Nerede duysam bir gazel sesi kayboluyorum
Geçmişe dair hayaller kuruyorum
Hayallerime bile bel bağlamıyorum
Ayın şavkını ararım odama vursun
Hele geceler başlasın da dursun
Oturur bir köşede kendimi dinlerim
Kendi içimdedir kavgalarım kinlerim
Düşümde gördüm dostumu
Neyin varsa sat gel dedi
Yerlere çaldım postumu
Neye yarar at gel dedi
Çaldı aklımı çağırdı
Karşıda yüce dağları
Vurup yıkasım geliyor
Bitmek bilmeyen yolları
Tutup yakasım geliyor
Mesafesi yoktur arşın
Yanar mıydım hiç böyle için için
Ellere değil de bana gelseydin
Solar mıydım gül gibi senin için
Geri dönüp benden yana gelseydin
Umut yok yarından unuttum dünü
Canım gökyüzü
Sen alıyorsun sadece gözlerimi
Keşke ruhum da sana gelebilse
Çıkıverse bu uçsuz bucaklardan
Hissetmese yalnızlığı veya yokluğu
Gülebilsem doyarcasına,
Doğruların ardından hep koşturdum
Yoluna durmaya gücüm yetmedi
Saatimi düşünmeye durdurdum
Kafamı yormaya gücüm yetmedi
Söylerler amma kaynağı bilmezler
Kalem nasıl yazmış benim bahtımı
El alem gülse de gülemez oldum
Zalimlere vermiş gönül tahtımı
Eller güzel sever sevemez oldum
İyi dediklerim yıkıyor beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!