Erdal Sayıl Şiirleri

Sevaba gireyim derken,
Kendini boynuna kadar,
Günaha batırma...!

Helalle haramı ayıran çizgi,
Çok ince, bunu bil;

Bazen bir cevap aldığımı sanırım;
Yıllarca düşünüp hazırladığım soruma...
Fazla araştırmam, hemen inanırım...
Aldandıkça, daha bir gider zoruma...

Açayım meraklısına burda sorumu...

Gülümsedim, ne yapayım, elimde olmadan...
Asla değildi niyetim, seni kırmak...
Alay sandın seninle, görmek sevinciydi bu;
Anla, buydu, aşkımı yüzümde haykırmak...

Yaklaştım, adım-adım;
Bir güzel mutluluğa…
Bir kendimi yokladım,
Kaldım soluk-soluğa;
Yanılmışım, anladım…

Ateşi avuçladım;
Yanan elim değil,
Aklımdı...

Suyu hava saydım,
Solukladım;

Kendimi ben tam manasıyla,
İfade edebildim mi desem...?
Şiirlerim vasıtasıyla,
Gönlümün aynasıyla.....

Acaba fethettim mi bir gönlü;

Sonu belli, başı belli olmasın nazarımda,
Biliyorum, bu yolda gidiyorum, ereceğim...
Feda edecek fazla bir şeyim yoktur ki benim;
Maksadıma olsa-olsa canımı vereceğim...!

Zindan olması gerek,
O kara saçlarının...
Ellerimi bağlıyor;
Esarete salıyor...

Lutfeyle de azat et,